Sprawy

Rury z żebrami typu G to rodzaj rur z żebrami, w których żebra są mechanicznie połączone z rurą bazową za pomocą procesów takich jak nawijanie i osadzanie żeber. Rury te zazwyczaj posiadają żebra o dużej powierzchni, a żebra mają kształt litery „G”. Konstrukcja ta zwiększa powierzchnię styku z płynami i zwiększa wydajność wymiany ciepła. Znane również jako rury z żebrami rowkowanymi lub rury z żebrami osadzonymi, oznaczenie „G” odnosi się do rowkowanej konstrukcji. Są one produkowane przez wkręcanie pasków żeber (zazwyczaj wykonanych z miedzi lub aluminium) w obrobione rowki na zewnętrznej powierzchni rury. Paski żeber są następnie wypełniane w celu ich bezpiecznego zablokowania na miejscu, zapewniając ścisłe dopasowanie. Kluczowe zalety: Zapewnia doskonałą wydajność cieplną Temperatura pracy do 350–400°C (temperatura żebra wytrzymuje 260°C) Maksymalna temperatura robocza odpowiednia dla chłodnic powietrza Ograniczenia: Podatne na korozję galwaniczną pomiędzy różnymi metalami (żebra i rura) w środowiskach atmosferycznych Słaba odporność na korozję i wyższy koszt Koncentracja naprężeń na ścianach rur; nie zalecane do zastosowań średnio- i wysokociśnieniowych Gorsza wydajność wymiany ciepła w porównaniu z innymi rurami z żebrami, jeśli ciśnienie jest niewystarczająco przyłożone (krawędzie rowków spiralnych nie stykają się ściśle z arkuszem aluminiowym) W porównaniu z tradycyjnymi rurami z żebrami, rury z żebrami typu G oferują lepsze rozpraszanie ciepła i wyższą sprawność cieplną, co czyni je idealnymi do urządzeń wymagających dużej powierzchni rozpraszania ciepła, takich jak: chłodnice powietrza, skraplacze, wieże chłodnicze. Rury z żebrami typu G stanowią niezawodne i wydajne rozwiązanie dla zastosowań wymiany ciepła w wysokich temperaturach. Ich rowkowana konstrukcja i mechanizm blokujący zapewniają wytrzymałość i trwałość, umożliwiając wydajną wymianę cieplną, jednocześnie zwiększając ogólną wydajność systemu.

Oto główne różnice między rurami z płetwami HFW a rurami z płetwami typu G. 1Metody połączeniaa) Rury z płetwami HFW wykorzystują technologię spawania wysokiej częstotliwości do wiązania płetwów z rurą bazową.b) Rury z płetwami typu G zazwyczaj wykorzystują metodę połączenia wbudowanego (np. wbudowany przez rowkę), co powoduje wyraźną różnicę w technikach połączenia. 2Stabilność strukturalnaa) W związku z procesem spawania rury z płetwami HFW charakteryzują się silniejszym połączeniem między płetwami a rurą bazową, zapewniając wysoką odporność na kompresję.Dzięki temu nadają się do pracy w warunkach wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia.b) Rury z płetwami typu G mają stosunkowo prostszą metodę łączenia i nadają się do potrzeb rozpraszania ciepła w niskich i średnich temperaturach. 3. Wydajność wymiany ciepłaa) Rury z płetwami HFW zapewniają wyższą wydajność wymiany ciepła i zapewniają bardziej stabilną wydajność w ekstremalnych warunkach.b) Rury z płetwami typu G nadają się do zastosowań wymagających większych powierzchni rozpraszania ciepła, ale ich stabilność może być gorsza niż rury z płetwami HFW w ekstremalnych warunkach. 4Różnica kosztówa) Proces wytwarzania rur z płetwami HFW obejmuje skomplikowane spawanie, co powoduje stosunkowo wyższe koszty produkcji.b) Rury z płetwami typu G mają prostszy proces produkcji, co prowadzi do niższych kosztów.